Ο Γλάρος, το γόνιμο έργο του Τσέχωφ, παρουσιάζεται στο Θέατρο Σημείο σε μια νέα, τολμηρή και απολύτως προσωπική προσέγγιση από τον σκηνοθέτη και συγγραφέα Αλέξανδρο Διαμαντή.5 τυχεροί θα έχουν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν, με τους συνοδούς τους,  την Κυριακή 14 Ιανουαρίου – συμπληρώστε τη φόρμα συμμετοχής και θα σας ειδοποιήσουμε στο email που θα δηλώσετε.

Αν θέλετε, κάνετε και ένα like στη ΝΕΑ σελίδα μας στο FB! Ευχαριστούμε!

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024

 

«Η ζωή όπως τη βλέπουμε στα όνειρά μας». «Χρειαζόμαστε νέους τρόπους έκφρασης»! «Η εποχή μας είναι νεκρή»! «Να μάθεις να έχεις πίστη». «Γράφω αυτό που μου υπαγορεύει η ψυχή μου». Λόγια μιας παράστασης που θέλει ν’ανατρέψει όλες μας τις βεβαιότητες γύρω από το γνωστό έργο του Τσέχωφ. Ο έρωτας και η τέχνη, ο πυρετός και ο συμβιβασμός, η οργή και η απάθεια, η δημιουργία και η πίστη – ο δρόμος που οδηγεί στον όλεθρο είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις.

Πέρα από το θέατρο, πέρα από τη λογοτεχνία, πέρα από τον έρωτα, η παράσταση αυτή σκοπεύει να μιλήσει για την κοινωνία και ταυτόχρονα για τον εαυτό: ο Θεός – η απουσία του. Η πίστη – η δοκιμασία της. Η εξέγερση – η προετοιμασία της. Η ευτυχία – η ανάμνησή της. Η ποίηση – η επιβίωσή της. Πώς παλεύουμε με τα κύματα του ανεξάντλητου Κόσμου; Τί αφήνει πίσω του το πέρασμά μας από τη ζωή; Υπάρχει ελπίδα για τους δυστυχισμένους;

Όλοι οι ήρωες ερωτεύονται κι απογοητεύονται. Εκρήγνυνται, φωνάζουν και κλαίνε κι έπειτα χορεύουν όλοι μαζί, αγαπημένοι πάλι. Αστειεύονται με θάρρος κοιτάζοντας την καταστροφή και τον θάνατο. Αυτοί οι ήρωες δεν είναι ούτε θεοί, ούτε βασιλιάδες, ούτε πολεμιστές. Είναι όπως ένα μερμήγκι που κατεβαίνει τον τοίχο – χωρίς καθόλου αλαζονεία πως τάχα επιτελούν έναν άθλο. Οι ήρωες αυτοί δημιουργήθηκαν από τον Τσέχωφ, 21 χρόνια πριν από μια μεγάλη Επανάσταση. Άραγε σήμερα, που ξαναεμφανίζονται, τί προμηνύουν;

Σκηνοθετικό Σημείωμα –

Tί απομένει από το πέρασμά μας από τη ζωή;

Αν, όπως έλεγε ένας μεγάλος σκηνοθέτης του περασμένου αιώνα, καθήκον μιας παράστασης είναι να θέσει ερωτήματα, τότε αυτή η δουλειά, ο «Γλάρος» του Τσέχωφ που σκηνοθετώ, θεωρώ πως θέτει το εξής ένα: τί απομένει από το πέρασμά μας από τη ζωή;

Για να εξετάσει αυτό το ζήτημα, η παράσταση χρησιμοποιεί το εργαλείο της μνήμης. Μ’ αναφορά στον Προυστ, στην Γουλφ, στον Σεφέρη, στον Ρίτσο, στον Ρίλκε και στον Ντοστογιέφσκι, ξαναείδα το κείμενο του Τσέχωφ με μια ελευθερία υπό περιορισμούς. Στην πραγματικότητα, προσπάθησα να αντιμετωπίσω τον Τρέπλιεφ σαν ένα πρόσωπο απολύτως μόνο, με την υπαρξιακή έννοια του όρου, με τον τρόπο που πάντοτε είναι κανείς απολύτως μόνος στη ζωή, εγκλωβισμένος σ’ έναν διαρκή διάλογο με τον εαυτό του – με ποιόν άλλον;

Από αυτήν τη νάποψη, στη σκηνοθεσία μου αυτή, συνεχίζω να εξετάζω την ίδια θέση που μ’ έχει απασχολήσει και στις προηγούμενες δουλειές μου: αντιμετωπίζω τον κεντρικό χαρακτήρα (Βέρθερος, Κοριολανός, Δον Ζουάν, Τρέπλιεφ κ.α.) ως την μοναχική συνείδηση που θυμάται και ξαναζεί, με τον τρόπο του Σίσυφου τα συμβάντα εκείνα που συγκρότησαν την μοναδική κι ανεπανάληπτη πορεία του στη ζωή.

Αλέξανδρος Διαμαντής

Συντελεστές:

Διασκευή & Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Διαμαντής
Σκηνικά & Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Κίνηση: Νικολέτα Γκριμέκη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Διεύθυνση Παραγωγής: Βάσια Ζορμπαλή
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Πουλή
Φωτογραφίες & Βίντεο: Σταύρος Χαμπάκης
Γραφείο Τύπου – Προβολή: Μαρία Τσολάκη
Social Media -Διαφήμιση: Renegade Media / Βασίλης Ζαρκαδούλας

Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Ιωάννα Μακρή (Αρκάντινα)
Δημήτρης Μανδρινός (Τρέπλιεφ)
Μανταλένα Καραβάτου (Νίνα)
Βαγγέλης Ρόκκος (Τριγκόριν-Μεντβεντένκο)
Περικλής Μοσχολιδάκης (Ντορν-Σόριν)
Δανάη Παπουτσή (Μάσσα)

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ

Θέατρο ΣΗΜΕΙΟ

Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα
Τηλ. 210 9229579

Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024 στις 19.30