Ο θεατρικός μονόλογος ( ο μόνος ανδρικός του Αντώνη Τσιπιανίτη ), γραμμένος με έναν τρόπο που μας κάνει να χαμογελάμε και, συχνά, να γελάμε με την ζωή μας και “αυτόν που παίζει με αυτήν και έχει σατανικό χιούμορ”, παρουσιάζεται στο θέατρο Αλκμήνη και υπόσχεται να σας γνωρίσει τον άνθρωπο, που συντρόφευσε τη σκέψη σας , κάθε φορά που οδηγώντας, περπατώντας, τρέχοντας ή απλά… περνώντας μπροστά απο ένα ΄΄ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ!΄΄, φέρατε στο μυαλό σας.
Δίνουμε την ευκαιρία σε 5 τυχερούς να την παρακολουθήσουν την Παρασκευή 18 ή το Σάββατο 19 Οκτωβρίου – συμπληρώστε τη φόρμα συμμετοχής και θα σας ειδοποιήσουμε στο email που θα δηλώσετε.
Αν θέλετε, κάνετε και ένα like στη ΝΕΑ σελίδα μας στο FB! Ευχαριστούμε!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
Όλοι μας έχουμε, πολλές φορές, παρατηρήσει τα γράμματα…το μεγάλο θαυμαστικό… γραμμένο με ένα απλό σπρέη, φτιαγμένο ως τεράστιο γκράφιτυ ή ως μεγάλα τετραγωνισμένα γράμματα.
Το ρήμα ΄΄ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ!΄΄, λανσάρει, ευδιάκριτο, σε πολλές γωνιές και τοίχους της Αττικής, εγείροντας την απορία… ποιός και γιατί το έγραψε;
Πότε γέμισε η Αθήνα με τη λέξη ‘’ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ!’’;
Σίγουρα στο μυαλό όλων μας έχουν δοθεί χιλιάδες απαντήσεις…
Ο θεατρικός μονόλογος του Αντώνη Τσιπιανίτη Αθερινού, μας παρουσιάζει τον Φωκίωνα.
Φωκίωνας Λαχταρίδης. Ο άνθρωπος που κάθε βράδυ, εκεί, λίγο πριν τα ξημερώματα, παίρνει στα χέρια του ένα σπρέη…. σαν αυτά των αναρχικών, βγαίνει στους δρόμους και γράφει παντού ‘’ βασανιζομαι ‘’, με κεφαλαια γράμματα και έναμεγάλο θαυμαστικό στο τέλος.
Ο άνθρωπος, που μέσα σε έξι μόνο μέρες είδε την ζωή του να γίνεται άνω-κάτω, να γκρεμίζεται… και αυτόν… την έβδομη μέρα, σαν την έβδομη μέρα της δημιουργίας, να ξαναγεννιεται απ τις στάχτες του, αφήνοντας πίσω το παρελθόν και τις ψευδαισθήσεις, μέσα στις οποίες μέχρι τώρα ζούσε, ανοίγοντας την πόρτα…
ελεύθερος πια… παίρνοντας μια βαθειά ανάσα για να γεμίσει τα πνευμόνια του με τον αέρα της ελευθερίας. Της νέας αρχής…
Και που απο τότε…κάθε βράδυ…βγαίνει στους δρόμους, λίγο πριν τα χαράματα και γράφει παντου… στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Μέγαρο Μαξίμου, στους τοίχους του Βασιλικού κήπου, στο μετρό στο Σύνταγμα μια και μόνο λέξη… που για εκείνον, ειναι, πλέον…. όλη του η πραγματικότητα…. ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ!
Σημείωμα του Συγγραφέα
΄΄Ποιος γράφει το διάσημο γκράφιτι ‘Βασανίζομαι!’ στους τοίχους της Αθήνας;
Τι του έχει συμβεί άραγε και το εμπνεύστηκε;΄΄
Αυτό σκεπτόμουν στις αρχές της οικονομικής κρίσης, όταν μας είχαν πλήξει όλα εκείνα τα τρομερά που μας είχαν οδηγήσει στην απόγνωση: χάσαμε δουλειές, οι τράπεζες τηλεφωνούσαν καθημερινά ζητώντας αυτά που χρωστούσαμε και δεν μπορούσαμε με τίποτα να αποπληρώσουμε, συντάξεις περικόπτονταν δραστικά, είχαμε μείνει χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη-ένας εφιάλτης.
Μέσα στην απελπισία, όλοι σκεπτόμασταν διάφορα για να επιβιώσουμε.
Τον Φωκίωνα τον εμπνεύστηκα όταν έμαθα πως υπήρχαν συνάνθρωποί μας που προσπαθούσαν να κολλήσουν aids, προκειμένου να δικαιούνται να παίρνουν το διόλου ευκαταφρόνητο επίδομα για τους φορείς του ιού.
Τον φαντάστηκα να είναι ο άνθρωπος που βγαίνει τις νύχτες και γράφει παντού ‘Βασανίζομαι!’.
Κι έτσι γεννήθηκε αυτό το έργο, που όπως όλα τα έργα μου, έχει και πολύ χιούμορ,
διότι έτσι είναι η ζωή-μια γελάμε μια κλαίμε.
Είναι ο μοναδικός μου-μέχρι τώρα- αντρικός μονόλογος.
Τον αγαπώ πολύ τον Φωκίωνα. Είναι εμείς -όσοι γνωρίσαμε τι σημαίνει ανασφάλεια, απελπισία, απόγνωση. Αλλά και το παλέψαμε και το ‘γυρίσαμε’ και ξανακερδίσαμε το χαμόγελο και τη χαρά της ζωής.
Σκηνοθεσία – φωτισμοί : Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Σκηνικό : Γιώργης Κοντοπόδης
Μουσική επένδυση : Βασίλης Θεοδώρου
Φωτογραφίες : Danae
Στο ρόλο του Φωκίωνα Λαχταρίδη ο Γιώργης Κοντοπόδης
ΠΟΥ & ΠΟΤΕ
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12, Κ.Πετράλωνα
Τηλ. 210 3428650
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024 στις 21:15
Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024 στις 19:00
Ο κος Κοντοπόδης αποτελεί πλέον εγγύηση για θεατρικό αποτέλεσμα! Του πήγαινε τέλεια ο ρόλος, ιδίως το κωμικό κομμάτι. Ένα κείμενο φανταστικό, βγαλμένο απ’τη ζωή – μάλλον η ίδια η ζωή..- Και το κομμάτι της σκηνοθεσίας λιτό και πολύ ουσιαστικό. Μας συνεπήρε η παράσταση και το τέλος ήταν ..λυτρωτικό! Εκεί έπαιξε ρόλο η καταπληκτική μουσική του κ. Θεοδώρου που απογείωσε το έργο δίνοντάς του φτερά, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση στον ήρωά μας και αισιοδοξία στους θεατές!